« Je moet de halve wereld niet afreizen om buitengewone zaken te ervaren »
Terug
Julien
Ik ben historicus van opleiding en heb er al een breed parcours opzitten dat me van communicatie tot fotografie en toerisme bracht. Anderzijds heb ik altijd al van de natuur gehouden. Door deze voorliefde voor de natuur en passie om verhalen te delen begon ik in 2012 m’n eigen blog: Les Sentiers du Phoenix. Ik vertel er over mijn passie voor avontuur, trekking en het leven in de ongerepte natuur. Voor mij is avontuur dan ook een ‘state of mind’.
Sommige van m’n lezers herkennen zich in deze behoefte en hebben me aangespoord om trektochten te organiseren. Zo kwam ik op het idee om Cairn Outdoor op poten te zetten, een initiatief dat micro-avonturen organiseert in België en Scandinavië. Micro-avontuur is avontuur dicht bij huis, soms zelfs in de verste uithoek van je tuin. Je moet niet de halve wereld afreizen om buitengewone zaken te ontdekken en te ervaren.
Er schuilt een avonturier in ieder van ons. Het voornaamste dat je nodig hebt is wat verbeelding en vooral veel goesting. Je moet vooral uit je comfortzone durven stappen en je durven smijten. Je begint best stapsgewijs, door bijvoorbeeld eens een nacht onder de blote sterrenhemel door te brengen in de Ardennen en daarna steeds vaker op trektocht te gaan. Dat laat je toe om steeds te verbeteren, jezelf fysiek te trainen, je survival skills te ontwikkelen en je tochten beter voor te bereiden.
Dat hoeft zeker niet op je eentje. In tegendeel, op avontuur trekken met anderen kan echt verrijkend zijn. Dat heb ik zelf mogen ondervinden door m’n activiteiten als wandel -en packraftgids. Ondanks het feit dat een blog best ‘virtueel’ aanvoelt, is het een handige manier om m’n passie duidelijk en concreet over te brengen en om intense ervaringen te delen met m’n lezers.
Nu hou ik me vooral bezig met m’n project om een huis te bouwen in Pisserotte, een streek gelegen in de Ardennen. Het huis zou voornamelijk bestaan uit hout en andere duurzame materialen en vooral veel ramen. Ik wil er een toevluchtsoord van maken met relatief kleine kamers en een grote leefruimte. Het doel? Om na een stevige ontdekkingstocht van de streek, mensen van alle oorden samen te brengen rond een grote tafel. Zo kunnen mensen hun verhalen, bevindingen, passies en plannen delen met de ander. Op die manier wil ik het toenemende individualisme tegengaan door gezamenlijke gesprekken aan te moedigen, met de wilde natuur als decor. Dat laatste geldt voor mij als dé ultieme plek van vrijheid.
